این مساله به دو عامل بستگی دارد:
الف)مصالح تشکیل دهنده غشاء پارچه ای ب)کیفیت کار شرکت تولید کننده
طول عمر پارچه های پلی استر با روکش PVC حدود 25 سال میباشد.
اما با این حال سازه هایی هستند کهبیش از 40 سال پیش اجرا شده اند و
تا کنون مشکل خاصی برای آنها پیش نیامده است .ضمنا بایستی در نظر گرفت که
امروزه تکنولوژی های جدید در تولید پارچه این زمان را طولانی تر خواهد نمود.
تولید و اجرای سازه های پارچه ای مستلزم داشتن تخصص در امور طراحی ، محاسبات و آنالیز رفتار سازه ،
محاسبات دقیق پیش تنیدگی ،مقاومت مصالح ، مبحث فونداسیون بعلاوه ی نیروی متخصص و آموزش دیده در امر اجرا می باشند.
مهم آنکه بخش عمده ی استحکام و مقاومت سازه را چگونگی استقرار منحنی ها و قوس های پارچه تعیین می کند.
لذا اجتناب از سطوح صاف امری ضروری است. رفتار فیزیکی سازه های پارچه ای بسیار متفاوت از سازه های مرسوم و
مورد استفاده در مبحث ساختمان است و از لحاظ شکلی بی نهایت متنوع هستند
این سازه جالب در پایتخت قزاقستان – آستانه توسط فاستر و شرکا ساخته شده است. زمان ساخت پروژه: سه سال و نیم
ارتفاع سازه: 150 متر
مساحت کل سازه: 140000 متر مربع
این سازه برای یک مجموعه تفریحی در نظر گرفته شده است که شامل مغازه و شهر بازی و رستوران و سینما است.
هزینه ساخت این پروژه 400 میلیون دلار آمریکا بوده است
این سازه ها نه تنها سبک، بلکه زیبا، نیمه شفاف و همچنین دارای طول عمر زیاد و گاهی نیز
اقتصادی می باشند به نمایش گذاشتن خلاقیت طراح و مهندس در ایجاد زیبایی و شکستن چهارچوب
های کلاسیک هنر، معماری و مهندسی از جنبه های منحصر به فرد بودن این سازه ها می باشد.
سازه های غشایی در محدوده وسیعی از ابعاد و اندازه ها ، طرح ها و ایده ها و در کاربری های
گوناگون قابل استفاده می باشد. ماهیت پوسته ای و سبک بودن چنین سازه هایی باعث پوشش دهانه
های بزرگ با کمترین مصالح می گردد. به عنوان مثالی از این مورد اجرای این پوشش با المان های
فولادی و یا سازه های فضاکار منجر به کاهش تا 58 درصدی در مصالح و هزینه ها می گردد. کاربری
این پوشش ها با بیانی ساده در طراحی محیط خارجی، تمام مواردی است که نیاز به ایجاد سایبان، المان
های معماری و یادبود می باشد که از این جمله می توان به سازه های دایمی و موقتی جهت فضاهای
تاریخی و باستانی، فضاهای همایشی و کنفرانسی، استادیوم ها، ورودی ساختمان ها ، نمای ابنیه و
ساختمان ها، رستوران های دایر در فضای باز، آلاچیق، فضای استراحت در مسیرهای پیاده روی، پارک
ها و سواحل، پایانه های مسافربری و با شکل های پیچیده و یا ساده می باشد و در طراحی محیط های
داخلی نیز به عنوان المان های معماری نظیر سایبان ورودی، جداکننده فضاهای طبقاتی و نظایر آن
دارای کاربری می باشد.