پارچه در مقایسه با سایر مواد معمول و مرسوم ساختمانی می تواند دهانه بزرگتری را با کمترین میزان نیاز به سازه های محافظ در اختیار ما قرار دهد . میزان عبور نور بیشتر و خاصیت دینامیکی بهتری دارد و قرار گرفتن در زیر این اشکال، حس ایستادن در فضای باز را برای انسان تداعی می کند . این سقفها همچنین با ایجاد سایه بان ، در مقابل تغییرات آب و هوایی از افراد داخل محافظت می کنند .
غشاهای معماری درصد بالایی از نور را از خود عبور می دهند. اشعه فرابنفش از تمامی پارچه ها به جز ETFE عبور نمی کند در حالی که گرما را باز می تابانند. در نتیجه در تابستان با دفع حرارت، از گرم شدن بیشتر محیط داخل جلوگیری میکنند. این عملکرد پوسته ها در فصل زمستان نیز موجب محبوس شدن حرارت در داخل ساختمان می شود. عایق حرارتی بودن سازه های پارچه ای، منجر به کاهش هزینه های مصرفی جهت سرمایش و گرمایش ساختمان می گردد.
سازه‌های پارچه‌ای نوعی جدیدی از سازه به شمار می‌آیند که در آنها با استفاده از پوسته‌های پارچه‌ای و صنعتی کاملا سبک، سقف‌هایی با دهانه‌های بزرگ و به صرفه ایجاد می‌شود و بسته به موقتی یا دائمی بودن آنها، به سازه‌های مختلفی تقسیم می‌گردند که خود این دسته‌ها نیز به به زیر شاخه‌هایی تقسیم می‌شوند. وزن سبک پارچه باعث می‌شود تا ما به پروفیل‌های فلزی سبکتری نیاز پیدا کنیم و همچنین به علت پیش ساخته بودن کل سیستم سقف، کل زمان اجرای پروژه به طور قابل توجهی کاهش پیدا می‌کند. استفاده از این نوع سازه محدودیت زیادی ندارد و می‌تواند با توجه به شرایط محیطی مختلف، نوع پوسته مصرفی را تطبیق داد. نوع خاصی از این سازه، سازه‌های بادی یا هوانشین هستند که اصطلاحا air-support نامیده می‌شوند و امکان ساخت ورزشگاه‌های بزرگ را بدون نیاز به تیر و ستون فراهم ساخته‌اند. این سازه‌ها مصرف انرژی را کاهش داده و از مزایای دیگر استفاده از آنها، عدم آسیب‌پذیری سازه در مقابل آتش و زمین لرزه است که هر ساله تلفات زیادی را بر جوامع بشری وارد می‌سازند.